Op 1 september
werd ons meisje Djenna geboren. Ik had besloten borstvoeding te geven. Dat
verliep zeer goed. Djenna kwam goed bij, haalde al na dag 3 haar
geboortegewicht terug. Alles verliep vlot. Djenna die sliep wel niet veel, maar
weende ook niet constant. Ze gaf ook regelmatig eens een mondje melk terug. …
koemelkdieet… In februari gaf ze ook haar vaste voeding terug en dat vonden we
raar. Na bloed prikken ontdekte we dat ze een koemelkallergie had. Alles
verliep veel beter met Djenna, maar toch sukkelde we nog wat. Ze had wat last
van haar stoelgang, ze krabt haar lijfje open en ze had echt dikke buiken.
Samen met de crèche zochten we dingen uit, maar dat verliep zeer moeilijk, want
soms kreeg ze daar zelfs melk binnen. Uiteindelijk gingen we opnieuw daar de
kinderarts. We bezochten een kinderarts die gespecialiseerd was als allergoloog.
Daar zag ze in het bloed ook nog altijd de koemelk, maar dit was ook het enige
in het bloed. Dus stelde ze een allergietest voor op de huid. Dat was
verschrikkelijk voor Djenna want dat waren allemaal prikjes. Daarop reageerde
ze enkel op aardappel. De arts vertelde me dat dit waarschijnlijk een verkeerde
reactie was. Uiteindelijk hebben we zelf beslist om eventjes alles van
aardappel en aardappelzetmeel te mijden uit haar voeding. Nu, er verbeterde
niets en de arts zei dat we aardappel terug mochten introduceren en dat het
krabben op haar huid te maken had met atopische eczeem. Djenna heeft nooit eczeem
uitslag gehad en ik geloofde wel dat ze een teer huidje had en dat we dit zoals
een exzeemhuid best behandelden, maar mijn moederinstinct sprak dat er echt nog iets
was. Dus gingen we verder zoeken. Dit maal bij een arts dichter in de buurt gespecialiseerd
in maag en darmen. Daar hebben ze opnieuw voor de zoveelste keer bloed
getrokken en ook een allergietest gedaan. Uit beide testen bleek weer enkel de
koemelkeiwitallergie, maar voor de rest niets. Uiteindelijk vertelde de arts
mij dat ze een spastische darm had en dat ze dus misschien wel op bepaalde
voedingsmiddelen reageerde maar dat ze nog te jong was om dit aan te geven dus
dat we dit maar op latere leeftijd te weten zouden komen. Ondertussen was ons meisje al 3j. Zelfs in de zomer konden we haar met moeite een T-shirt met korte
mouwen aan doen, want ze bleef maar krabben. We waren echt ten einde raad, maar
geen dokter die ons nog kon helpen. Ze was ook al gestart in school, dus we vermeden
maar enkel koemelk. Ze groeide wel, maar heel langzaam, waar je echt een verschil
zag met haar klasgenootjes. Ze scheelde echt met allemaal bijna een hoofd. We
vertelden dit aan 1 van haar juffen die zelf ook bepaalde allergieën heeft en
die raadde ons een osteopaat aan die bij zowel haar als haar kinderen hielp.
Dus terug met volle moed na ons moeizame weg vertrokken we naar haar. We
vertelden heel ons verhaal. Ze bekeek Djenna en voelde aan haar lichaam lever
e.d. hoe het was. Djenna vond dit zeer moeilijk en eigenlijk echt niet leuk,
maar zolang er geen prikken meer waren was dit ok. Want Djenna had ondertussen
een zeer grote angst voor dokters gekregen. Uiteindelijk beslisten we samen met
de osteopaat om aan de hand van kinesiologie Djenna te testen op bepaalde
voedingsmiddelen. Zelf was ze nog maar beginnend hierin en raadde ons aan om
als we het wilden een volledige test bij een kinderarts te doen die ze aanraadde
die die techniek ook gebruikte. Uit die therapie bleek dat Djenna ook niet
tegen soja en tarwe kon en de lactose (dus ook andere dierlijke zuivel) was op het randje. We lieten die extra
voedingsmiddelen weg uit haar voeding en
we kregen een totaal ander kind. Op nog geen
maand tijd groeide Djenna enkele centimeters. Haar dikke buiken waren weg en ze krabde veel minder. Ondertussen zijn we jaar verder en houden we toch nog dit dieet
vast. We merkten wel zelf dat er hoogstwaarschijnlijk nog dingen zijn, want
onlangs krabde ze terug haar lichaam open en heeft ze nu opeens toch eczeem op
haar benen en haar gezicht ondanks toch nog ons eczeembeleid naar wassen toe.
Dus binnenkort gaan we naar de kinderarts voor een volledige test.
Na de geboorte
van Djenna had ik zelf heel veel last van mijn darmen. Ik dacht eerst dat het
een beetje de zwangerschapsnasleep was. Maar het bleef aanhouden. Na een
bloedtest bij de dokter wees dit niets uit, dus ging ik verder naar een
maag- en darmspecialist. Daar deed ik de lactoseblaastest en bleek ook dat ik lactose
intolerant was. Nu zelf merk ik ook dat ik wat minder goed tarwe kan verdragen,
maar ze vinden hiervan niets in mijn bloed. Verder onderzoek heb ik niet gedaan
omdat toen mijn volle aandacht naar Djenna’s allergieën ging.
Paar jaar later
is ons 2de meisje geboren Inaya. In het begin was ze een prachtige
baby die goed dronk en die zeker goed bijkwam. Ook na dag 3 had ze haar
geboortegewicht terug. Slapen deed ze niet zo heel veel, maar de eerste 2 weken
viel mee. Daarna begon het niet slapen, toch regelmatig huilen. Op 6 weken is
er altijd een huilpiek en dat vertelde mijn vroedvrouw ook. Nu ik vermeed sowieso melk omdat ik zelf lactose-intolerantie was dus was dit al iets dat ik niet
moest doen. Na 6 weken ben ik toch uiteindelijk naar de osteopaat gegaan. Bleek
dat onze Inaya een voorkeurshouding had en toch wat druk in haar lichaampje. De
1ste maal behandelde ze dat. Op onze 2de afspraak vertelde ik dat
het niet zoveel beterde dus heeft ze Inaya ook direct getest a.d.h.v. kinesiologie.
Daaruit bleek dat ik koffie, choco, koemelk en ei moest vermijden. Toen ik dit
deed hadden we 1 a 1,5 week een heel ander meisje. Ze sliep en weende veel
minder. Uiteindelijk ging na die 1.5 week terug naar het oude. Dus bleven we
niet bij de pakken zitten en gingen we naar de arts voor een volledige test.
Daaruit kwam koemelk, soja, tarwe en pinda’s. Ze reageerde niet op ei en cacao.
Die cacao en koffie introduceerden we opnieuw en dat ging goed, maar ei probeerden we en ging
niet goed dus vermijden we momenteel dit nog altijd.
Nu zijn we met
vaste voeding gestart dus we hopen bij Inaya dat er niet nog dingen bijkomen en
dat we misschien wel dingen van het lijstje mogen schrappen.
Mijn man heeft
van kinds af aan een schelp en schaaldier allergie, huisstofmijt en hooikoorts.
Onze oudste zoon die reageert op niets.
Koken is dan
natuurlijk ook niet altijd simpel. Ik probeer zoveel mogelijk maar 1 pot te
koken. In het begin kookte ik 2 verschillende pasta’s, maar nu moet iedereen
van dezelfde portie eten, het kan echt geen kwaad voor man en zoon dat ze spelt
of glutenvrij eten. Soms vraag Jari wel eens ik wil echt nog eens dit eten,
zoals macaroni, pannenkoeken, op een ‘normale’ manier. (zo noemt hij het toch)
Soms maak ik dan eens 1 of 2 porties.
We hebben al een
hele weg afgelegd, maar we zijn er zeker nog niet.
Reacties
Een reactie posten