Zwangerschap en bevallingsverhaal JARI

Op 30 januari kreeg ik plotseling zeer veel pijn in mijn buik. We hadden de dag ervoor familiefeest en ik had eigenlijk wel veel gegeten. Ik had zelf als dessert 2 grote stukken taart op. Zowel mijn ouders als ik dachten dat ik buikgriep had. 
Wij naar de dokter. De dokter stelde verschillende vragen. Plots haalde hij een machientje uit om mijn buik te beluisteren.(het was om het harttoontje van de baby te beluisteren). Mijn mama wist toen al wat de dokter wilde doen, maar ik totaal niet. Na het gebruik hiervan ging mijn mama naar de gang en vroeg de dokter verschillende vragen. Hieruit bleek dat ik zwanger was. Dat was eventjes voor mezelf en voor mijn mama een ‘schok’. Met tips van de dokter en bloed getrokken om te kijken hoe ver zwanger ik was vertrokken we naar huis. Ik durfde niet veel zeggen tegen mijn mama. Ik vroeg haar wel of ze boos was. Ik weet nog dat ze zei:” neen, maar wel teleurgesteld.”
Over hoe ik het ervaarde als tienermoeder later meer.

Vanaf toen zat ik in een rollercoaster van emoties. Volgens de huisdokter was ik 22 weken zwanger. Een week later mocht ik naar de gynaecoloog en bleek dat ik 24 weken en 5 dagen zwanger was. Ik was uitgerekend voor 21 mei. Het was net krokusvakantie, dus ik was thuis. De eerste dag na de krokusvakantie bleef ik nog thuis, maar daarna ging ik terug fulltime naar het school. Ik bleef alle dagen gaan tot en met de paasvakantie. Ik deed nog net mijn paasexamens mee en dit was genoeg om door mijn 4^de middelbaar te geraken. Mijn zwangerschap verliep eigenlijk zeer goed. Geen fysieke klachten. Begin mei wandelde ik zelf nog 10 km met mijn nicht.

De nacht van 13 mei op 14 mei sliep ik niet goed. Ik was rond 5u wakker, want ik had last van harde buiken. Ik dacht niet verder na en kroop terug in bed. Rond 8u was ik terug wakker. Mijn broer vertrok net naar zijn werk, maar ik stond er niet bij stil dat er al iets was begonnen dus vertelde ik hem niets. Tegen een uur of 9 heb ik toch aan mijn mama laten weten dat ik last had van weeën. Wij zijn toen vertrokken richting ziekenhuis. Daar bleek ik niet alleen weeën te hebben, maar al 4cm opening. Ik werd terug naar huis gestuurd. Ik ging met mama nog gaan winkelen in de hoop dat het wat verder ging evolueren.  Die avond had mijn broer een ballet optreden. Mijn papa verzorgde de muziek en mijn mama zorgde voor de grime. Er werd getwijfeld of ze ging gaan, maar ik had er goeie hoop op en liet hen vertrekken. Ik kon hen altijd bereiken op hun gsm. Rond 21u s ‘avonds belde ik mijn mama op dat ze toch naar huis mocht komen. Ik herinner me dat ik nog in mijn bed lag en dat zelfs mijn nicht Sofie nog op bezoek kwam met een uitnodiging. Rond 22u30 a 23 u vertrokken we opnieuw naar het ziekenhuis. Ondertussen bleek ik 6cm opening te hebben en moest ik blijven. Mama belde naar mijn broer dat we moesten blijven. Die vertrok direct na de balletvoorstelling om mijn kleine broer bij vrienden af te zetten en richting het ziekenhuis te komen. Achteraf bleek dat hij mijn papa was vergeten. Die is dan te voet gewandeld van Gistel naar Oudenburg.

De verdere verloop van weeën verliep niet zo vlot. Alles viel plots stil, ik kreeg een infuus toegediend om alles terug op gang te brengen. Het ging voorruit, maar zeer traag. Al die tijd bleven mijn mama en grote broer bij mij. Rond 9u30 had ik volledige ontsluiting en mocht ik naar het verlossingskwartier. Wel een probleem, met maar lage en weinig persweeën,. Ik was moe en op. Het persen duurde super lang. De vroedvrouwen hielpen door op mijn buik te duwen. Na een eindje persen is Jari met de vacuümcup om 10u32 geboren.