Temperamentvol Meisje

Ik: “Djenna doe je je schoenen aan”
Djenna doet haar sandalen aan.
Ik: “Het is veel te koud voor sandalen, doe je sportschoenen of botjes aan.”
Djenna: “Neen ik wil deze aan doen.”
Ik: “Neen, dat gaat niet, het is veel te koud, doe andere schoenen aan.”
Djenna: “Neen ik wil deze aan doen.”
Ik: “Djenna aub, we moeten vertrekken doe gewoon nu die andere schoenen aan!”
Djenna negeert me en speelt met haar zus.
Ik: “Ga eens buiten gaan voelen, het is echt koud, je tenen gaan bevriezen.”
Djenna gaat buiten voelen en zegt: “Neen hoor mama, het is echt niet koud.”
Ondertussen ben ik gefrustreerd en ongeduldig, want we moeten op tijd op school zijn.
Ik: “Djenna je gaat nu je andere schoenen aan doen!!” (met een boze stem)
Djenna begint te wenen: “nee ik wil deze aan doen.”
Ik laat ze dan maar vertrekken naar school met deze schoenen aan. Achteraf bekeken was het eigenlijk een scenario voor niets, want ze had een kousenbroek aan en het was zo koud nog niet. Soms moet je denken aan de woorden: “choose your battles.”

 

Dit is een voorbeeld van regelmatige scenario’s bij ons thuis. Soms raak ikzelf of Mehdi direct gefrustreerd of ongeduldig, soms kunnen we goed onderhandelen en lukt het ons om tot een goeie oplossing te komen, soms werkt Djenna goed mee en is er geen probleem voor haar en begrijpt ze de uitleg. Niet iedere dag is hier hetzelfde. 

Eigenlijk heeft Djenna een zeer mooie eigenschap, een sterke wil. Dit is zo belangrijk later, want de dag van vandaag is die maatschappelijk druk zo hoog. Het is goed dat ze weet wat ze wil en dat ze daarvoor ook uitkomt. Dat ze haar emoties toont en niet opkropt. Ook dat ze eerlijk is over dingen en over haar gevoelens. Al zijn die eigenschapen als kleuter in een gezin met 3 kinderen eventjes heftig, maar dit lukt ook.

Heel belangrijke dingen voor Djenna:

• ·         Schema/structuur
• ·         Accepteer en benoem de emotie die ze heeft.
• ·         Voorspelbaarheid: Vertel wat je gaat doen zodat ze niet voor iets onverwachts komt te staan.

Van kleins af aan is Djenna al een meisje die graag geborgenheid nodig heeft. Ze knuffelt super graag en ligt heel graag dicht bij je. Dat is ook 1 van de reden waarom Djenna ondertussen nog altijd bij ons (tussen mijn man en ik) in bed slaapt. We hebben al geregeld de stap gezet om haar in dezelfde kamer, maar een ander bed te leggen. Iedere keer komen we terug in dezelfde beginfase. Tot nu toe hadden we daar geen probleem mee. Nu merk je dat ze er soms zelf wat mee worstelt. Ze wilt graag dicht bij mama en papa liggen om te slapen, maar ze zou ook graag eens een vriendinnetje uitnodigen om te komen slapen. Zolang wij allemaal samen in 1 kamer slapen, gaat dit niet lukken. We zien dat ze vooral met het inslapen wat moeilijk heeft. We laten haar nu de helft van de week alleen in slapen. Als dit goed lukt, vermeerderen we die dagen tot ze iedere keer goed alleen inslaapt. Daarna verhuizen ik en Mehdi met Inaya naar onze eigen kamer (die momenteel nog niet af is). Hoeveel tijd hierover gaat gaan kunnen we niet voorspellen. Dat hangt echt grotendeels af hoe Djenna haar voelt. Je merkt geregeld dat ze soms worstelt met zichzelf. En dat hoor of lees je geregeld bij temperamentvolle kinderen met een sterke wil. Ze wilt iets doen of is op zoek naar uitdaging maar is bang voor het nieuwe.

Bang zijn….  van water, van de douche, van dieren, van het zwembad, om te fietsen, van lawaai, van de zee, van het onbekende,…. Met hele kleine stapjes leert ze minder bang zijn voor dingen. Onlangs kwam ze zeer enthousiast thuis van een boerderijfeestje. Ze had op een paard durven zitten. Oh wat was ze super blij, trots en enthousiast! Ik was nog veel trotser, want ze had nog iets extra overwonnen!!

Haar temperament gaat sinds Inaya geboren is in stijgende lijn naar boven. Ze gaat zeer vlug in overdrive. Ze was altijd de kleinste en moet nu ook de aandacht delen met haar kleine zus. Ze  ziet haar kleine zus doodgraag, maar voelt toch een grote jaloezie. Ze had een paar weekends geleden een zeer moeilijke dag. Ik kwam thuis en Ianay moest drinken. Djenna was echt boos, want Djenna wilde ook bij mama zijn. Ze zei ook letterlijk:” Inaya moet weg, ik wil alleen zijn met mama.” Mijn hart brak echt, want ik wil echt aandacht genoeg geven aan alle 3 mijn kinderen, maar dat loopt niet van een leien dakje. Ook heeft ze toen een duw gegeven aan Inaya en werden we natuurlijk boos. Ook zijn mama en papa natuurlijk heel erg moe door de onderbroken nachten en gaan wij vlug in de ‘aanval’. Macht helpt bij haar niet. Word je boos op haar dan gaat ze terug in aanval. Knuffelen, kort en krachtig antwoorden, niet straffen, maar praten zijn de beste manier om ermee om te gaan.

 

Tot nu toe kwam Djenna eigenlijk enkel maar tot rust als ze iPad keek. Maar ik las in verschillende artikelen dat dit niet goed is voor de hersenen. Dus gaan we op zoek naar een nieuw ‘tot rust’ methode. We dachten aan een eigen plekje. Ze krijgt binnenkort haar eigen kamer terug maar op zich is die nog te groot dus ging ik op zoek naar iets waar ze haar eigen nestje kan in maken en kwamen we een tipi tent tegen. We maken het daar lekker knus en gezellig met beren en boekjes die ze leuk vind. Heeft ze nood aan rust kan ze dan naar haar eigen plekje gaan. We moeten dit nog maken, maar laat ons hopen dat dit werkt.

Een paar jaar geleden toonde mijn schoonzus dat ze het boek aan het lezen was van Eva Bronsveld ‘Temperamentvolle kinderen’. Ik bekeek het eens en las de achterzijde. Aan de hand van wat ik toen las besliste ik om het boek uit te lenen in de bibliotheek. Het was een zeer leerrijk boek die ik toen kocht omdat het wat moeilijker ging met Jari. Ondertussen is het een belangrijk boek geworden voor onze opvoeding met Djenna. Ze geeft zoveel tips hierin. Regelmatig moet ik het boek nog eens uithalen om opnieuw in te lezen, want hier loopt het ook niet altijd van een leien dakje. Geduld, regelmaat en structuur zijn zo belangrijk voor Djenna, maar ik heb het daar zelf zeer moeilijk mee. Het gaat hier in hoogtes en laagtes, goede en kwade dagen, maar we doen ons best en ik denk dat dat het belangrijkste is voor ons gezin.

(Djenna die wilde dat ik een foto maakte. Ze was kunst aan het uitbeelden)