Doorgaan naar hoofdcontent

Zwangerschap en Bevallingsverhaal INAYA



17 juli 2017 kwamen ik en mijn man te weten dat we zwanger waren van ons 3de spruitje. Nog volop in de verbouwingen (We dachten eventjes dat het zwanger worden wat langer ging duren).
Natuurlijk waren we in de wolken. We wilde wel eventjes wachten tot we naar de huisdokter en gynaecoloog waren geweest om het zowel aan de kinderen als op mijn werk te vertellen. Op 8 augustus mochten we voor de 1ste maal gaan. Toen we het de kindjes vertelde waren ze eerst zeer stil, maar dan ook zeer enthousiast. Djenna die kon er niet over zwijgen en Jari die zei er wel niet veel over, maar als hij er iets over zei zag je de trotsheid in zijn ogen. Vanaf toen verliep alles zoals we wilde. Om de 4 weken mochten we naar de gynaecoloog ons wondertje gaan bekijken. Aan 12 weken deden we de nipt test en kwamen we te weten dat het een meisje was.

Ondertussen was ik me eigenlijk terug goed aan het inlezen en allerlei informatie gaan opzoeken. Zo kwam ik op het boek van Beatrijs Smulders terecht rond Veilig bevallen. Door dit boek te lezen begon ik te twijfelen rond een thuis bevalling. Ik had dat al eens aan Mehdi gevraagd wat hij ervan vond en hij liet mij weten dat hij mij steunde als ik daar echt achter stond. Dus ben ik maar boeken gaan zoeken en mij gaan inlezen.

Op 24 weken zwangerschap hadden we onze eerste afspraak bij de vroedvrouwpraktijk ‘De Oever’. We kregen nog eens extra informatie mee rond de thuisbevalling. Na het gesprek met de vroedvrouw Sofie stond mijn besluit vast. Ik wilde thuis bevallen. Al mijn ziekenhuisafspraken  werden afgezegd (uitgezonderd de 32 weken echo). De komende tijd werd ik gecontroleerd door de vroedvrouwen en door dokter Niek. Ik bleef heel mijn zwangerschap allerlei informatie opzoeken of boeken lezen zodat ik mijn bevalling zeer bewust en mooi kon beleven. Een cursus hypnobirthing volgen was voor ons te laat, maar ik kocht wel 2 boeken ‘Ik ga relaxed bevallen van Georgina Kwakye’ en ‘vrije geboorte van Anna Murte Korteweg’ die mij op weg hielpen. Ik wilde mijn bevalling zo bewust mogelijk meemaken en keek er eigenlijk heel hard naar uit.  

Op 28 weken zwangerschap, net na de feestdagen, had ik al 2 dagen last van harde buiken. Ik kreeg wat schrik. Ik had misschien wat teveel gedaan op mij werk. Uiteindelijk na een zeer moeilijk nacht van niet veel of toch bijna niet te slapen en ‘s morgen eens te bellen met Sofie de vroedvrouw besloten we om naar het ziekenhuis te vertrekken voor een extra controle.  Een paar harde buiken gezien op de monitor, maar gelukkig niets ernstigs. Ik moest wel 3 weken plat liggen, ik mocht nog juist de kindjes halen en brengen naar school en voor de rest moest ik liggen, want zelf zitten geeft een druk op je baarmoeder. Na die 3 weken mocht ik gelukkig terug alles doen, met uitzondering van terug gaan werken. Met heel veel schuldgevoel naar mijn collega’s, maar werken ging niet meer. Op zo een moment moest ik egoïstisch doen en aan mezelf en de baby denken.

De komende 11 weken verliepen met ups en down. Mijn bekken begonnen verschrikkelijk pijn te doen, maar ik mocht mij gelukkig prijzen dat het maar enkel dat was. De laatste 3 weken heb ik wel de ‘oplossing’ gevonden voor mij, Een waterbed! Dit was echt zalig voor mijn bekken om in te slapen. Ondanks toch vaak moeilijk slaap te vatten deed mijn bekken veel minder pijn in de nacht.
Ook waren wij tijdens mijn zwangerschap volop aan het verbouwen. Het ging in januari klaar zijn, maar uiteindelijk zijn we er maar 26 maart ingegaan. We mochten wonen in mijn ouderlijk huis, maar dat lag wel 20km verder. We reden dus dagelijks minimum 40 km en vanaf januari reed ik dagelijks 80km. Halfweg februari was ik het echt ‘beu’ dat we dringend een oplossing moesten vinden. Op 2 maart zijn we dan voor 3 weken kunnen intrekken in een vakantiewoning van onze buren. De woning lag maar 2 huizen verder van onze huidige woning. In het begin was het wat wennen en heb ik veel traantjes gelaten (met mijn thuisbevalling in zicht). Uiteindelijk ben ik mij op mijn gemak beginnen voelen en was ik blij dat onze buren het toestonden om daar te mogen bevallen. Ons meisje is dus eigenlijk niet ‘thuis’ geboren, maar wel op een fantastische huiselijke plaats.


Woensdag 21 maart was een ochtend na een nacht met veel harde buiken. Met veel moeite Djenna op tijd in school gekregen. Ik moest eigenlijk nog voor mijn werk naar de winkel, maar ik zag dat eigenlijk totaal niet zitten, en kroop direct terug in de zetel om wat te rusten. Nadat ik Djenna gehaald heb van school voelde ik mij zeer moe dat we die middag eigenlijk niet veel gedaan hebben. In de late middag begonnen de harde buiken opnieuw, maar vanaf 18u ben ik ze beginnen timen en kwamen ze regelmatig. Ik vol enthousiasme dat het eindelijk begonnen was. Ik kroop nog eens samen met Djenna in bad, want wie weet wat het toch ‘vals’ alarm, maar ze bleven komen. Met de thuisbevalling in zicht stuurde ik Mehdi nog vlug naar de winkel, want ik had niets in huis voor de vroedvrouw en dokter om te drinken.  Zo gevraagd zo gedaan ging Mehdi nog naar de Colruyt om Limonade en cola. Uiteindelijk dronken ze enkel water
J.

Om 19u30 staken we Djenna in bed maar verwittigde we haar wel, moest zusje komen die nacht ging ze bij haar broer in bed gelegd worden. Ik ging met haar mee slapen, maar na 15min moest ik alweer opstaan, want ik kon niet meer liggen. Toen wist ik dat de weeën effectief begonnen waren. Ik kon ze toen zeer goed opvangen op de bal. Jari ging om 21u gaan slapen. Hij vond het zeer jammer dat hij van mij niet mocht wakker blijven om erbij te zijn, maar begreep het wel en ging vol enthousiasme slapen, want zijn zusje ging er bijna zijn. Om 22u liet ik Mehdi bellen naar de vroedvrouw zodat ze kon afkomen, het was Minke die van wacht was. Om 22u30 kwam ze toe. Ze bekeek een beetje hoe de weeën verliepen en zag hoe het in 30 min van rustig naar zeer intensief kwam. De weeën kwamen in m’n benen en ik kon ze na een tijdje wat moeilijker opvangen. Om 23u15 had ik 6cm opening. Ik besliste toen om in bad te gaan om ze op te vangen. Ondertussen belde Minke dokter Niek op om af te komen. Om 23u30 ging ik in bad. Na 5 min voelde ik mijn water breken en nog 5 min later kwamen mijn persweeën op gang. Langzaam kwam ik uit bad. Dokter Niek kwam net op tijd toe. Op handen en knieën werd ons meisje om 0:07 geboren. Ik mocht ons meisje direct nemen en op mijn buik leggen. We hebben echt een uur zalig in alle rust kunnen genieten van ons pasgeboren meisje. Ook probeerde we toen heel rustig haar aan de bost te leggen. Pas na 1,5uur werd Inaya in Mehdi zijn handen gegeven zodat ik mij kon gaan douchen en kleren gaan aan doen. Om 2u heeft Mehdi, Jari en Djenna wakker gemaakt om ons meisje te komen bewonderen. Beide waren ze wat stil en verwonderd van ons mooi wondertje. Al vlug kwam djenna dicht bij mij zitten en mocht Jari zijn zusje vasthouden. Daarna kropen ze rond 3u30 samen met papa terug hun bedje in.



Reacties

Populaire posts van deze blog

Werken, huishouden en 3 kindjes

Eigenlijk schrijf ik dit op een zeer slecht moment, want momenteel raak ik er totaal niet door m’n huishouden. Ik zit wat verzeild in slechte routine, zware vermoeidheid,…. Toen we besliste om nog voor een 3 de kindje te gaan hadden we totaal geen idee dat het ons zo zwaar  zou vallen. We zaten toch wat in een routine, en dachten dat de baby er wel ging in mee draaien. Dat was buiten Inaya gerekend. Ze heeft haar eigen ritme en iedereen moet dat maar wat gaan volgen. Inaya komt nog iedere 2u wakker voor voeding te krijgen. Djenna destijds sliep op die leeftijd al nachten van 11u. De zware vermoeidheid begint dus eigenlijk wel zijn tol te eisen. Ik merk ook wel dat ik mij minder goed kan focussen, kleine foutjes begin te maken (zowel thuis als op het werk) en mijn geduld is volledig op (en ik had vroeger een ijzeren geduld). Maar ik probeer het positief te bekijken, dit zal niet eeuwig duren. Er komt een moment dat ze zal doorslapen …. Onze grote puber heeft wat extra aan

Italiaanse crackers

Na drukke tijden eventjes terug wat tijd vrij gemaakt om een receptje online te zetten 😊... Wij eten geregeld crackers of tarwevrij brood 's middags. Nu ik wil genoeg variatie aanbieden aan de meisjes dat het niet iedere keer hetzelfde is. Nu in deze tijd van het jaar zeker. Wegens de Corona maatregelen zijn ze altijd met papa thuis en grijpen ze vlugger naar een boterham met beleg. Dus kroop ik achter mijn receptenboek en maakte een variant op de gezonde zadencrackers... Deze crackers kun je bij de lunch zo eten of bij een kommetje soep. Ook kun je ze gerust als snack meenemen.  Ingrediënten 100gr havermout (die je zelf maalt tot meel)  60gr pompoenpitten  100gr lijnzaad 60gr zonnebloempitten 30gr sesamzaadjes  1 chia ei 100ml water  1 el olijfolie 1 potje tomatenpuree   Handje vol Verse oregano en basilicum Gedroogde italiaanse kruiden Peper en zout Bereiding    Je voorvervarmt je iven op 175°C. Je maakt je chia ei (1 el chiazaad en 3 el water). Daarna weeg je alle i

Linzen

Een paar jaar geleden wist ik zelf niet dat dat bestond, wat het zelf precies was. Ik dacht eigenlijk toen dat da zo een ingrediënt was die ze in Aziatische landen gebruikte, maar die totaal niet lekker en niet ‘normaal’ was. Al een tijdje merk ik in verschillende kookboeken of recepten op het internet dat Linzen toch meer en meer worden gebruikt. Dus dacht ik bij mezelf: ‘dat moet ik ook eens proberen.’ Maar ik ging eerst even raad gaan vragen aan mijn schoonzus. Wat was de smaak en wat kun je hier mee doen? Ik ging ook opzoeken hoe gezond Linzen waren en wat dat ‘gezond’ dan wel betekende. Linzen zijn peulvruchten (Peulvrucht komt van een vlinderbloemige plant. Het is een vrucht die bestaat uit een vruchtblad met een peul erin.). Ze bevatten magnesium, ijzer, vitamine B, eiwitten, vezels en veel anti-oxidanten ( oxidatie is een chemisch proces onder invloed van zuurstof. Het lichaam gebruikt zuurstof om o.a. voedingstoffen te verbranden. Er wordt ook zuurstof gebruikt bij