Eten....

Eten is hier eigenlijk al altijd een strijd geweest. Bij alle drie de kinderen ben ik begonnen met borstvoeding. Dat verliep zeer goed. Bij alle drie heb ik na 1 & 2 maand bepaalde voedingsmiddelen moeten laten omdat ze er niet goed op reageerden. Jari kreeg 3 maand borstvoeding, Djenna kreeg er 7 maand en Inaya is ondertussen 8 maand en krijgt het nog altijd.

Op een moment in hun leventje begin je met vaste voeding. Jari kreeg vanaf 4 maand groenten en fruit papjes. Bij Djenna wachten we wat langer begonnen we maar aan 5 maand. Ze kreeg in het begin ook groenten en fruit papjes, maar geregeld gaven we al eens brokjes ( à la Rapley). Ik had mezelf er toen niet genoeg over ingelezen en gaf het af en toe. De crèche wilde dat niet doen. Bij Inaya hebben we gewacht tot 6 maand omwille van de darmrijping. Ik las het boek van Stefan Kleintjes ‘Eten voor kleintjes’. Daaruit haalde ik ongelofelijk veel tips en tricks. Inaya krijgt geen papjes en direct ‘brokjes’. Dat verloopt goed, want ook de crèche doet hieraan mee. Mijn kijk naar vaste voeding is door het boek anders geworden. Ik heb ondertussen geleerd dat ‘food under one is just for fun’ is, zolang ze maar genoeg borstvoedingsmelk drink. Ook kijken wij naar de natuurlijke maaginhoud van inaya. Ze eet niet meer dan 90 ml per voeding. In een latere blog ga ik het uitgebreid hebben over de kleintjes methode.  

Ik ben als kind altijd een zeer moeilijke eter geweest. Mijn mama vertelt regelmatig dat ik ook tot 9 maand borstvoeding kreeg omdat ik geen vaste voeding wilde eten. Uiteindelijk leerde ik dat geleidelijk aan bij de dagmoeder. Ik bleef toch een moeilijke eter als kind, ik zat geregeld met mijn bord aan de voordeur. Worst, puree en appelmoes waren mijn favorieten, voor de rest trok ik een neus op. Rond mijn 13 à 14 jaar had ik een vriendje en ging ik geregeld met zijn ouders eten op restaurant en toen heb ik echt al veel meer leren eten. De grote omslag was toen ik op kot ging en zelf mijn eigen potje ging koken. Toen ik samen met Mehdi ging wonen at ik nog veel meer. Iedere dag nog is voor mij een leermoment rond eten. Ik eet met mijn ogen en vind het soms zeer moeilijk om nieuwe dingen te proeven. Er staan nog dingen op mijn lijstje die ik niet geproefd heb en die ik zeker nog wil leren kennen. Met kleine stapjes gaan we voorruit.

Jari is al altijd een zeer moeilijke eter geweest. Doordat ik natuurlijk zelf op dat moment nog een moeilijke eter was gaven we hem in zijn begin jaren ook maar de meest voorkomende voedingsmiddelen (d.w.z. geen vergeten groenten, geen avocado, geen pompoen, etc…). Het is nu pas een jaar of 2/3 dat ik geregeld experimenteer. Ook eet hij nu toch al een groot jaar alles. Of toch beter gezegd van alles proeft. Hij lust niet alles, maar maakt er geen strijd meer van. Dat gaat vooral over de maaltijden ‘s avonds. 4 dagen in de week moet hij een lunch box meenemen naar school. Dit is en blijft nog altijd een grote strijd. We hebben de regel ingevoerd dat hij zelf lunch box moet maken zodat hij dingen mee heeft dat hij lust en er niets moet weggesmeten worden, maar met gevolg dat hij de helft van de tijd geen lunch box mee heeft en dus niets eet. Gelukkig kiest hij op school iedere middag nog warme soep. Ik probeer nu zeker goed in de gaten te houden dat hij zeker iets mee heeft en we proberen goed te variëren. Wat wil ik daarmee zeggen dat hij niet dagelijks boterhammen moet meenemen, maar eens een pastasalade of de overschot van de avond ervoor, etc…

Djenna die heeft nooit een voldaan gevoel en zou heel de dag door kunnen eten. Maar dan vooral dingen die zij graag eet. Dat moet daarvoor niet altijd snoepen of chips zijn. Ze is ook tevreden met maiskoeken, cornflakes, fruit,… Soms moeten we echt zeggen:” nu is het genoeg.” We proberen er een schema in te brengen: Ontbijten, 10u, Lunch, 4uurtje, avondeten en een extraatje.

De lunch op school verloopt iets vlotter dan thuis. Ze eet goed haar groentjes op die in haar yummbox zitten, maar aangezien haar lijstje met allergieën/intoleranties uitgebreid is vind ik het moeilijk om groenten te vinden die ze lekker vind en die ze ook wel opeet. Standaard krijgt ze nu altijd komkommer mee. Maar ik zou eerlijk gezegd die komkommer iedere dag ook een beetje beu zijn. Tomaat en paprika zijn uitgesloten door haar allergieën/intoleranties, wortel en avocado zitten ook geregeld in haar yummbox. Misschien gestoofde broccoli en boontjes zijn nog lekker. Maar wat kunnen we nog meegeven? Heb je tips, laat gerust een reactie achter!

 ’s Avonds daarentegen verloopt zeer moeilijk. Ze wilt bijna niets eten, tenzij het frieten of wortelpuree is. We zitten wat met onze handen in het haar om haar toch iets binnen te krijgen. We hebben er al eens over nagedacht om een monkeyplatter ‘s avonds aan te bieden. Ik denk dat vooral ik en Mehdi daarvoor in onze gedachten van het traditioneel avondeten moeten afstand nemen. Dit is iets dat bij ons zit ingebakken (uit traditie) om ‘s avonds allemaal aan tafel warm te eten. Niet dat het altijd gewoon vlees groeten en aardappelen is. We variëren hier regelmatig in het eten.

Ik ga ook een groenten kalender printen voor haar zodat ze zelf kan kiezen welke groenten ze eens kan eten. Ik ga ook proberen samen met haar de groenten op te zoeken op de computer en er rond vertellen, tekenen, filmpjes kijken, receptjes zoeken,…. Vooral met de bedoeling om haar wat meer te betrekken bij het eten. We hopen dat haar zin om ‘s avonds te eten dan terug komt. Momenteel doe ik dit enkel op dinsdag, woensdag en donderdag. De andere dagen is het een te grote avondspits om dit ook te doen.